Ks. Kanonik Stanisław Szulc – proboszcz parafii pw. św. Wojciecha w Wyszkowie w latach 1984-2008, w latach 1984 - 2004 wicedziekan dekanatu wyszkowskiego, wspaniały kapłan, opiekun chorych i niepełnosprawnych, niestrudzony pielgrzym i gorący patriota; człowiek wielkiego serca i równie wielkiej skromności. 11 czerwca br. minie 50 lat jego posługi kapłańskiej, z czego połowa upłynęła w Wyszkowie.Ksiądz Stanisław Szulc urodził się 5 kwietnia 1937 r. w Zambskach Kościelnych nad Narwią, koło Pułtuska. Jego rodzice Roman i Władysława z domu Zaręba prowadzili gospodarstwo rolne i wychowali ośmioro dzieci. Stanisław był najstarszym spośród pięciu braci i trzech sióstr. Ze wspomnień młodszego rodzeństwa wynika, iż najstarszy brat zawsze był dla nich wzorem, a dla rodziców podporą. Z kolei na młodego Stanisława silnie oddziaływała atmosfera rodzinnego domu, skromność, pracowitość i pobożność rodziców. Również z domu wyniósł przywiązanie do tradycji narodowych i wartości patriotycznych. Jako dziecko często odwiedzał z ojcem groby poległych Bohaterów Września, co uwrażliwiło go na historię Polski i rozbudziło umiłowanie Ojczyzny.
Znaczący wpływ na rozwój duchowy młodego Stanisława i decyzję o wstąpieniu do seminarium miał proboszcz zambskiej parafii, ks. Karol Korzybow. To on nauczył młodego ministranta Stasia bezinteresownego posługiwania ludziom i stał się dla niego wzorem kapłana. Tak więc już po ukończeniu siedmioklasowej szkoły podstawowej Stanisław Szulc podejmuje naukę w Niższym a następnie Wyższym Seminarium Duchowym w Płocku.
11 czerwca 1961 r. przyjmuje święcenia kapłańskie z rąk ks. bp. Tadeusza Zakrzewskiego. Swoją posługę kapłańską ks. Stanisław Szulc rozpoczyna jako wikariusz w Gostyninie, w 1968 r. zostaje przeniesiony do Nasielska, skąd w roku 1973 trafia na krótko do Ciechanowa, a następnie do Chociszewa i Smoszewa. W 1975 r. zostaje proboszczem parafii w Smoszewie, a w rok później w Gradzanowie, gdzie obowiązki proboszcza pełni do roku 1984.
1 października 1984 r. zostaje proboszczem parafii pw. św. Wojciecha w Wyszkowie. Funkcję tę sprawuje nieprzerwanie przez prawie ćwierć wieku,
do 24 sierpnia 2008 r. W latach 1984-2004 pełnił także funkcję wicedziekana dekanatu wyszkowskiego. W roku 1985 otrzymuje tytuł kanonika gremialnego Kapituły Kolegialnej Pułtuskiej, w 1992 r. tytuł kanonika honorowego Kapituły Kolegialnej Pułtuskiej, a w roku 2002 tytuł kanonika gremialnego Kapituły Kolegialnej w Myszyńcu.
Początek kapłańskiej drogi ks. Szulca przypada na okres największej propagandy antykościelnej, kiedy religia została wycofana ze szkół. On jednak już w roku 1961, zaraz po wyjeździe na swoją pierwszą placówkę w Gostyninie, zorganizował po raz pierwszy pielgrzymkę dla młodzieży licealnej, czym naraził się ówczesnym władzom i był wzywany do komitetu partii. Innym razem za zorganizowanie pielgrzymki bez oficjalnego pozwolenia zatrzymano go w areszcie i zarekwirowano motor. Również w Wyszkowie zdarzyło się, iż ks. Szulc otrzymał zakaz organizowania pielgrzymki do Osuchowej, za to rok później udało mu się poprowadzić do tego Maryjnego sanktuarium półtora tysiąca osób. Na 30 lat kapłaństwa w świecie komunistycznym takich incydentów było wiele, ale nigdy nie zniechęciły one ks. kanonika do organizowania i uczestniczenia w pielgrzymkach. Całe jego kapłańskie życie upływało pod znakiem nieustannego pielgrzymowania, pojmowanego jako szczególne błogosławieństwo i wyznanie wiary.
Setki a nawet tysiące osób uczestniczyło w peregrynacjach prowadzonych przez tego niestrudzonego kapłana – pielgrzyma. Przez ponad ćwierć wieku pielgrzymował do Ostrej Bramy, na Jasną Górę, do Loretto, Osuchowej i do wielu innych miejsc kultu. Również w okresie stanu wojennego nie zabrakło ks. Szulcowi odwagi, by wspierać działaczy środowiska solidarnościowego, organizować w kościele msze w intencji Ojczyzny oraz występy artystów scen warszawskich związanych z opozycją, m.in. Mai Komorowskiej czy Bernarda Ładysza. W uznaniu za zasługi dla Kościoła i Ojczyzny otrzymał po latach od prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego specjalne wyróżnienie - Srebrną Klipę Papieską "Nie lękajcie się".
Ksiadz Stanisław Szulc to również kapłan – budowniczy. W każdej parafii, w której był proboszczem, pozostawił po sobie nową świątynię. Pierwszy kościół wybudował, w Smoszewie, przebudował świątynię w Gradzanowie, jego staraniem w latach 1984-1986 wybudowano kościół filialny pw. św. Rocha w Gulczewie, w roku 1984 rozpoczął również największe swoje dzieło budowlane - kościół pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Wyszkowie. 19 czerwca 1993 r. biskup Tadeusz Zawistowski biskup pomocniczy łomżyński wmurował pod budujący się kościół kamień węgielny, poświęcony przez Ojca Świętego Jana Pawła II w 1987 r. w Warszawie, a w roku 2000 ks. biskup Stanisław Stefanek Pasterz Kościoła łomżyńskiego poświęcił nową świątynię. W 1991 r. staraniem ks. Szulca została też wybudowana murowana plebania.
Niemniejszym dziełem kapłańskiego życia ks. Stanisława Szulca jest jego praca na rzecz chorych i niepełnosprawnych. Ta również zaczęła się zaraz po przyjęciu obowiązków wikariusza w pierwszej placówce w Gostyninie i trwała nieprzerwanie przez wszystkie lata jego kapłaństwa, aż do momentu choroby. W Wyszkowie ks. Stanisław Szulc powszechnie uważany jest za kapelana chorych i niepełnosprawnych, choć oficjalnie nikt go nim nie mianował. Ten zaszczytny tytuł nadali mu jego podopieczni. Ks. Szulc potrafił zawsze znaleźć się tam, gdzie było cierpienie, choroba, niedostatek. Organizował rekolekcje dla chorych, niepełnosprawnych, samotnych i ubogich, dziesiątki osób otrzymały od niego pomoc finansową na leczenie i rehabilitację, przez wiele lat dowoził własnym samochodem osoby niepełnosprawne spoza Wyszkowa na zajęcia rehabilitacyjne w Dziennym Centrum Aktywności. Poza DCA współpracował także z Ośrodkiem Pomocy Społecznej w Wyszkowie, z Domem Pomocy Społecznej w Brańszczyku,
z Wyszkowskim Kołem Polskiego Związku Niewidomych, z Ośrodkiem Szkolno - Wychowawczym w Wyszkowie i wieloma innymi instytucjami i organizacjami społecznymi. Od ośmiu lat przy parafii św. Wojciecha działa Hospicjum Domowe, na które ks. Stanisław Szulc zaadaptował pomieszczenia
w podziemiach kościoła Matki Bożej Częstochowskiej.
Za swą bezinteresowną pomoc duchową i materialną wszystkim potrzebującym, otrzymał w 2000 r. w plebiscycie "Nowego Wyszkowiaka" tytuł "Wyszkowianina o Dobrym Sercu", a w 2003 r. nagrodę Starostwa Powiatowego w Wyszkowie "Zaczyn".
Ks. S. Szulc zmarł po długiej i ciężkiej chorobie 2 grudnia 2011 r.
Ks. kanonik Stanisław Szulc to człowiek, który całe życie poświęcił innym.
